We kunnen al een aantal weken genieten van een zalig zonnetje, maar juist op de dag van de winterduik is het grijs en killig. 🙁 Natuurlijk, de temperatuur van het water blijft hetzelfde, maar 't is toch iets aangenamer om je te omkleden in de zon, dan in de kilte. Gelukkig zijn we met een leuk groepje om elkaar te steunen 🙂 We kijken uiteraard uit naar de duik! Voor sommigen is het een wederzien na lange tijd, voor anderen is het de eerste kennismaking hier.
Michel is de enige, echt moedige natpakduiker, Marleen, Dirk, Gino, Sabine en Joeri duiken met droogpak. We mogen ook rekenen op de steun van een supporter: Lino.
We maken ons allemaal klaar op de parking en zoals meestal, de 1e keer na wat tijd stilliggen gaat moeizamer dan anders. Er wordt ook duct tape boven gehaald 🙄 voor een miniem gaatje in een droogpak te herstellen.
Alle buddyparen vertrekken voor de duik aan de helling. Wij trekken eerst naar de auto, dan het platform, de cabine vd vrachtwagen, de bus, het diepere platform, de helling met bootje, spiegel en keren daar terug. We zien nog de parabool, het 3e platform en wat verkeersborden om dan weer aan de auto uit te komen. Vandaar gaan we dan terug richting de helling. Anderen hebben nog een grote tent gezien, de boom, Kagenaar en nog de grote spiegel. Iedereen heeft genoten van de mooie zichtbaarheid en Joeri en Michel hadden het geluk om 2 grote snoeken te zien.
Na de duik kan Michel genieten van een zalig warme douche. Wij zetten ondertussen de soep, het brood en de charcuterie klaar en genieten zo nog na van de duik. We kijken nu al uit naar de volgende keer, om dan die dingen op te zoeken onderwater, die we deze keer niet hebben gezien :).
